Nadpłata składki zdrowotnej w kosztach podatkowych 2024

Nadpłata składki zdrowotnej w kosztach podatkowych - kompleksowy przewodnik rozliczenia

Składki zdrowotne zapłacone przez przedsiębiorców w 2024 roku podlegają rocznemu rozliczeniu, które zostanie przeprowadzone w 2025 roku. W ramach tego procesu może wystąpić zarówno niedopłata, jak i nadpłata składki zdrowotnej. Szczególnie istotną kwestią jest właściwe potraktowanie nadpłaty składek zdrowotnych w kontekście kosztów podatkowych oraz różnych form opodatkowania działalności gospodarczej.

Problematyka nadpłaty składki zdrowotnej nabiera szczególnego znaczenia w świetle obowiązujących przepisów podatkowych, które różnicują sposób traktowania składek zdrowotnych w zależności od wybranej formy opodatkowania. Przedsiębiorcy opodatkowani podatkiem liniowym mają możliwość zaliczenia składek do kosztów uzyskania przychodów, podczas gdy dla pozostałych form opodatkowania obowiązują odmienne zasady rozliczenia.

Kwestia nadpłaty składki zdrowotnej wymaga szczególnej uwagi ze strony przedsiębiorców, ponieważ jej rozliczenie może mieć istotny wpływ na wysokość podatku dochodowego. Właściwe zrozumienie mechanizmów korekty kosztów podatkowych pozwala na uniknięcie błędów w rozliczeniach oraz optymalne wykorzystanie dostępnych możliwości podatkowych.

Procedura rozliczenia nadpłaty składki zdrowotnej

Proces rozliczenia nadpłaty składki zdrowotnej wymaga przestrzegania określonej procedury, która składa się z następujących kroków:

1. Złożenie zbiorczej deklaracji ZUS DRA do 20 maja 2025 roku
2. Analiza wyników rozliczenia i stwierdzenie nadpłaty lub niedopłaty
3. Podjęcie decyzji o sposobie rozliczenia nadpłaty (zwrot lub zaliczenie)
4. W przypadku wyboru zwrotu - złożenie wniosku do 2 czerwca 2025 roku
5. Oczekiwanie na realizację zwrotu lub automatyczne zaliczenie
6. Dokonanie odpowiednich korekt w rozliczeniach podatkowych

Proces rozliczenia nadpłaty składki zdrowotnej jest ściśle uregulowany przepisami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Po zakończeniu roku podatkowego przedsiębiorcy mają obowiązek dokonania szczegółowego rozliczenia rocznego składek zdrowotnych, które następuje poprzez złożenie zbiorczej deklaracji ZUS DRA.

Termin składania deklaracji ZUS DRA upływa 20 maja 2025 roku, co oznacza, że przedsiębiorcy mają stosunkowo krótki czas na przygotowanie wszystkich niezbędnych dokumentów i przeprowadzenie rozliczeń. W przypadku stwierdzenia niedopłaty składek, konieczne jest jej uregulowanie w tym samym terminie, co wymaga odpowiedniego planowania finansowego.

Zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej nie następuje automatycznie i wymaga aktywnego działania ze strony przedsiębiorcy. ZUS dokonuje zwrotu pod warunkiem braku zaległości na koncie płatnika składek, co oznacza konieczność wcześniejszego uregulowania wszystkich zobowiązań wobec systemu ubezpieczeń społecznych.

W sytuacji gdy na koncie przedsiębiorcy występują zaległości z tytułu składek lub nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych, kwota zwrotu podlega automatycznemu zaliczeniu na poczet tych zaległości. Mechanizm ten ma charakter ochronny i zapewnia, że środki publiczne są wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem.

Szczególnie istotną kwestią jest konsekwencja niezłożenia wniosku o zwrot w wyznaczonym terminie. W przypadku braku wniosku przy jednoczesnym braku zaległości, kwota nadpłaty zostanie automatycznie zaliczona na poczet zaległych lub bieżących składek. Rozwiązanie to zapewnia ciągłość finansowania systemu opieki zdrowotnej, ale może mieć istotne konsekwencje podatkowe dla przedsiębiorcy.

Składka zdrowotna w kosztach podatkowych - zasady ogólne

Traktowanie składki zdrowotnej w kosztach podatkowych jest regulowane przez szczegółowe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 58 tej ustawy, składki na ubezpieczenie zdrowotne co do zasady nie są uznawane za koszt uzyskania przychodów, co stanowi istotne ograniczenie dla przedsiębiorców.

Jednak przepisy przewidują istotny wyjątek od tej zasady ogólnej, który dotyczy składek na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w roku podatkowym z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej zgodnie z art. 30c ustawy o PIT. Oznacza to, że możliwość zaliczenia składek do kosztów podatkowych przysługuje wyłącznie przedsiębiorcom opodatkowanym podatkiem liniowym.

Podstawowe zasady zaliczania składek zdrowotnych do kosztów obejmują:

• Składka musi być zapłacona w roku podatkowym
• Dotyczy wyłącznie podatników opodatkowanych podatkiem liniowym
• Obowiązują określone limity kwotowe
• Składka nie może zostać zwrócona podatnikowi
• Możliwość zaliczenia dotyczy również składek za osoby współpracujące

Ograniczenie kwotowe składek zdrowotnych zaliczanych do kosztów podatkowych ma istotne znaczenie praktyczne, szczególnie dla przedsiębiorców osiągających wysokie dochody. Przekroczenie limitu oznacza, że nadwyżka składek nie może być uwzględniona w kosztach podatkowych, co wpływa na ostateczną wysokość podatku dochodowego.

Dla przedsiębiorców opodatkowanych na zasadach ogólnych, czyli skalą podatkową, zwrot nadpłaconej składki zdrowotnej stanowi zdarzenie neutralne podatkowo. Oznacza to, że otrzymanie zwrotu nie ma wpływu na wysokość dochodu podlegającego opodatkowaniu ani na wysokość kosztów uzyskania przychodów.

Odmienne zasady obowiązują w przypadku przedsiębiorców opodatkowanych podatkiem liniowym, dla których składka zdrowotna może stanowić koszt podatkowy. W takiej sytuacji otrzymanie zwrotu nadpłaconej składki może wymagać dokonania korekty kosztów podatkowych zgodnie z zasadami określonymi w przepisach podatkowych.

Korekta kosztów przy zwrocie nadpłaty dla podatku liniowego

Przedsiębiorcy opodatkowani podatkiem liniowym, którzy zaliczyli składkę zdrowotną do kosztów uzyskania przychodów, a następnie otrzymali zwrot nadpłaconej kwoty, mają obowiązek dokonania korekty kosztów podatkowych. Procedura ta jest regulowana przez art. 22 ust. 7c-7f ustawy o PIT i wymaga szczegółowego rozróżnienia przyczyn powstania nadpłaty.

Procedura korekty kosztów obejmuje następujące etapy:

1. Ustalenie przyczyny powstania nadpłaty składki zdrowotnej
2. Określenie czy nadpłata wynika z błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki
3. Wybór właściwego sposobu korekty (bieżąca lub wsteczna)
4. Przygotowanie dokumentacji korygującej
5. Złożenie korekty zeznania podatkowego w odpowiednim terminie
6. Ewentualne dopłacenie podatku wynikającego z korekty

Kluczowe znaczenie ma ustalenie, czy nadpłata składki zdrowotnej wynika z błędu rachunkowego lub innej oczywistej omyłki, czy też ma inne przyczyny. Od tego rozróżnienia zależy sposób i termin dokonania korekty kosztów podatkowych, co ma bezpośredni wpływ na rozliczenia podatkowe przedsiębiorcy.

W przypadku gdy korekta kosztu uzyskania przychodów nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się bieżąco, czyli w roku podatkowym, w którym otrzymano zwrot nadpłaconej składki. Oznacza to, że przedsiębiorca otrzymujący zwrot w 2025 roku powinien uwzględnić korektę w rozliczeniu za 2025 rok.

Praktyczne zastosowanie tych zasad można zilustrować na przykładzie przedsiębiorcy opodatkowanego podatkiem liniowym, który omyłkowo nadpłacił składkę zdrowotną w 2024 roku i ujął ją w kosztach podatkowych. Jeśli następnie otrzymał zwrot tej składki w 2025 roku, powinien dokonać korekty kosztu za 2024 rok, ponieważ nadpłata wynikała z błędu rachunkowego.

Przedsiębiorca Jan Kowalski opodatkowany podatkiem liniowym w 2024 roku błędnie obliczył składkę zdrowotną i nadpłacił 1500 złotych, zaliczając całą kwotę do kosztów podatkowych. Po otrzymaniu zwrotu w 2025 roku musi dokonać korekty zeznania za 2024 rok, pomniejszając koszty o zwróconą kwotę, ponieważ nadpłata wynikała z błędu rachunkowego.

Alternatywną możliwością dla przedsiębiorców opodatkowanych podatkiem liniowym jest odliczenie składki zdrowotnej bezpośrednio od dochodu, zamiast zaliczania jej do kosztów uzyskania przychodów. W przypadku wyboru tej opcji, otrzymanie zwrotu na skutek powstałej nadpłaty skutkuje powiększeniem dochodu do opodatkowania w zeznaniu podatkowym za rok otrzymania zwrotu.

Mechanizm ten zapewnia, że korzyść podatkowa uzyskana z tytułu odliczenia składki zdrowotnej zostanie skorygowana w momencie otrzymania zwrotu, co zachowuje równowagę w systemie podatkowym i zapobiega podwójnemu korzystaniu z ulgi podatkowej.

Rozliczenie nadpłaty przy ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych

Przedsiębiorcy opodatkowani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają odmiennym zasadom rozliczenia składek zdrowotnych niż podatnicy podatku liniowego. W przypadku tej formy opodatkowania nie występuje kategoria kosztów uzyskania przychodów, co ma fundamentalne znaczenie dla sposobu traktowania składek zdrowotnych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, przychody mogą być pomniejszone o 50% składek na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconych w roku podatkowym z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej w formie ryczałtu. Możliwość ta dotyczy również składek zapłaconych za osoby współpracujące z podatnikiem.

Kluczowe elementy rozliczenia składek przy ryczałcie:

• Odliczeniu podlega 50% zapłaconych składek zdrowotnych
• Składki muszą być faktycznie zapłacone w roku podatkowym
• Składki nie mogą zostać zwrócone podatnikowi
• Odliczenie dotyczy również składek za osoby współpracujące
• Obowiązują określone limity kwotowe

Istotnym warunkiem skorzystania z możliwości pomniejszenia przychodów o składki zdrowotne jest wymóg, aby składki te nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Przepis ten ma na celu zapobieżenie sytuacjom, w których podatnik mógłby skorzystać z odliczenia, a następnie odzyskać zapłaconą składkę, co prowadziłoby do nieuzasadnionej korzyści podatkowej.

W przypadku otrzymania zwrotu nadpłaconych składek zdrowotnych przez ryczałtowca, zastosowanie znajduje art. 21 ust. 2a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik dokonał odliczeń od przychodu lub ryczałtu, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot, musi doliczyć odpowiednie kwoty w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał zwrot.

Praktyczne konsekwencje tej regulacji oznaczają, że ryczałtowiec otrzymujący w 2025 roku zwrot nadpłaconych w 2024 roku składek zdrowotnych nie dokonuje korekty kosztów, ponieważ kategoria ta nie występuje w systemie ryczałtu. Zamiast tego ma obowiązek w zeznaniu za 2025 rok doliczyć do przychodów otrzymany zwrot, co zwiększa podstawę opodatkowania.

Zmiana formy opodatkowania a rozliczenie nadpłaty

Szczególnie skomplikowaną sytuacją jest przypadek, gdy przedsiębiorca zmienia formę opodatkowania między rokiem, w którym zapłacił składkę zdrowotną, a rokiem, w którym otrzymuje zwrot nadpłaty. Taka sytuacja wymaga szczególnej uwagi przy określaniu właściwego sposobu rozliczenia zwrotu w kontekście przepisów podatkowych.

Rozważmy sytuację przedsiębiorcy, który w 2024 roku był opodatkowany podatkiem liniowym i nadpłacił składki zdrowotne, zaliczając je do kosztów uzyskania przychodów. Jeśli w 2025 roku zmienił formę opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, powstaje pytanie o właściwy sposób rozliczenia otrzymanego w 2025 roku zwrotu składki zdrowotnej.

Możliwe scenariusze zmiany formy opodatkowania:

• Zmiana z podatku liniowego na skalę podatkową
• Zmiana z podatku liniowego na ryczałt ewidencjonowany
• Zmiana ze skali podatkowej na podatek liniowy
• Zmiana ze skali podatkowej na ryczałt ewidencjonowany
• Zmiana z ryczałtu na podatek liniowy lub skalę podatkową

Zasada ta wynika z logiki systemu podatkowego, zgodnie z którą korekta powinna odnosić się do okresu, w którym pierwotnie ujęto koszt podatkowy. Zmiana formy opodatkowania w kolejnym roku nie wpływa na sposób rozliczenia zdarzeń związanych z poprzednim okresem rozliczeniowym.

Praktyczne zastosowanie tej zasady oznacza, że przedsiębiorca, który w 2024 roku zaliczył nadpłaconą składkę do kosztów podatkowych przy podatku liniowym, a następnie w 2025 roku przeszedł na ryczałt i otrzymał zwrot, powinien dokonać korekty zeznania za 2024 rok. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że w 2025 roku obowiązuje go inna forma opodatkowania.

Takie podejście zapewnia spójność rozliczeń podatkowych i eliminuje możliwość wystąpienia luk lub podwójnych korzyści wynikających ze zmiany formy opodatkowania. Jednocześnie chroni integralność systemu podatkowego poprzez zapewnienie, że każde zdarzenie gospodarcze jest rozliczane zgodnie z przepisami obowiązującymi w momencie jego wystąpienia.

Nadpłata niezwrócona - zaliczenie na poczet przyszłych składek

Istotną alternatywą dla zwrotu nadpłaconej składki zdrowotnej jest jej zaliczenie na poczet przyszłych należności z tytułu składki zdrowotnej. Taka sytuacja ma odmienne konsekwencje podatkowe niż zwrot gotówkowy i wymaga odrębnej analizy w kontekście kosztów podatkowych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, nadpłacone składki zdrowotne nie muszą być zwracane przedsiębiorcy i mogą zostać automatycznie zaliczone na poczet należności z tytułu składki zdrowotnej za kolejne okresy. Mechanizm ten upraszcza rozliczenia i zapewnia ciągłość finansowania systemu opieki zdrowotnej.

Z punktu widzenia przepisów podatkowych, kluczowe znaczenie ma art. 23 ust. 1 pkt 58 ustawy o PIT, który stanowi, że kosztem podatkowym są składki zdrowotne zapłacone w roku podatkowym. Warunek faktycznej zapłaty w danym roku determinuje możliwość przypisania składek do kosztów podatkowych tego konkretnego roku podatkowego.

Praktyczne konsekwencje tej zasady oznaczają, że jeżeli w 2025 roku stwierdzono u przedsiębiorcy opodatkowanego podatkiem liniowym nadpłatę składek za 2024 rok, a przedsiębiorca nie wnosi o zwrot, całość składek stanowi koszt podatkowy w 2024 roku. Nawet jeżeli z nadpłaty są regulowane należności za 2025 rok, koszt podatkowy pozostaje przypisany do roku faktycznej zapłaty.

Zasada ta ma zastosowanie również w przypadku zmiany formy opodatkowania. Jeśli przedsiębiorca od 2025 roku wybrał ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, nadpłacona kwota z 2024 roku nadal pozostaje kosztem podatkowym za 2024 rok. Natomiast składki za 2025 rok regulowane z nadpłaty nie mogą być odliczane od przychodu w ramach ryczałtu.

Takie rozwiązanie zapewnia, że każdy wydatek na składki zdrowotne jest rozliczany podatkowo tylko raz, w momencie faktycznego poniesienia kosztu. Eliminuje to możliwość podwójnego wykorzystania tej samej kwoty w różnych latach podatkowych lub przy różnych formach opodatkowania.

Praktyczne aspekty rozliczenia w różnych formach opodatkowania

Różnorodność form opodatkowania działalności gospodarczej w Polsce wymaga szczegółowego omówienia praktycznych aspektów rozliczenia nadpłaty składki zdrowotnej dla każdej z nich. Każda forma opodatkowania charakteryzuje się odmiennymi zasadami traktowania składek zdrowotnych, co ma bezpośredni wpływ na sposób rozliczenia nadpłaty.

Dla przedsiębiorców opodatkowanych skalą podatkową, składka zdrowotna nie stanowi kosztu uzyskania przychodów, co oznacza, że jej nadpłata i ewentualny zwrot nie mają wpływu na rozliczenia podatkowe. Sytuacja ta jest stosunkowo prosta z punktu widzenia rozliczeń, ponieważ nie wymaga żadnych korekt w zeznaniach podatkowych.

Przedsiębiorcy opodatkowani podatkiem liniowym mają możliwość zaliczenia składek zdrowotnych do kosztów podatkowych w ramach określonych limitów. W przypadku otrzymania zwrotu nadpłaconej składki, konieczne jest dokonanie odpowiedniej korekty kosztów, której sposób zależy od przyczyny powstania nadpłaty.

Szczególną uwagę należy zwrócić na sytuacje graniczne, takie jak przekroczenie limitów odliczeń czy zmiana formy opodatkowania w trakcie roku podatkowego. W takich przypadkach konieczna jest szczegółowa analiza przepisów i ewentualne skonsultowanie się z doradcą podatkowym w celu uniknięcia błędów w rozliczeniach.

Istotnym aspektem praktycznym jest również dokumentowanie wszystkich operacji związanych ze składkami zdrowotnymi i ich zwrotami. Właściwa dokumentacja jest niezbędna zarówno dla celów rozliczeń podatkowych, jak i na wypadek kontroli organów podatkowych czy ZUS.

Tabela porównawcza skutków podatkowych nadpłaty składki zdrowotnej

Procedura praktycznego rozliczenia nadpłaty

Praktyczne rozliczenie nadpłaty składki zdrowotnej wymaga systematycznego podejścia i przestrzegania określonej procedury. Pierwszym krokiem jest prawidłowe wypełnienie i złożenie deklaracji ZUS DRA w terminie do 20 maja 2025 roku, co pozwoli na ustalenie wysokości nadpłaty lub niedopłaty składek za 2024 rok.

Po stwierdzeniu nadpłaty przedsiębiorca ma możliwość wyboru między zwrotem gotówkowym a zaliczeniem na poczet przyszłych składek. Decyzja ta powinna być podjęta z uwzględnieniem skutków podatkowych oraz bieżącej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.

W przypadku wyboru zwrotu gotówkowego, konieczne jest złożenie odpowiedniego wniosku w terminie do 2 czerwca 2025 roku. Wniosek musi być złożony wyłącznie w formie elektronicznej, co wymaga posiadania odpowiedniego oprogramowania lub skorzystania z usług biura rachunkowego.

Przed podjęciem decyzji o zwrocie nadpłaty warto sprawdzić stan konta w ZUS pod kątem ewentualnych zaległości. W przypadku ich wystąpienia, zwrot zostanie automatycznie zaliczony na poczet zaległości, co może wpłynąć na planowane przepływy finansowe przedsiębiorstwa.

Równolegle z procedurami w ZUS, przedsiębiorca powinien przeanalizować skutki podatkowe nadpłaty i ewentualnego zwrotu. W przypadku podatku liniowego może być konieczne przygotowanie korekty zeznania podatkowego, podczas gdy ryczałtowcy powinni uwzględnić zwrot w zeznaniu za rok jego otrzymania.

Dokumentacja całego procesu jest kluczowa dla prawidłowego rozliczenia. Należy zachować wszystkie dokumenty związane z deklaracją ZUS DRA, wnioskiem o zwrot oraz potwierdzeniami otrzymania zwrotu lub zaliczenia nadpłaty na przyszłe składki.

Najczęstsze błędy i jak ich unikać

Praktyka pokazuje, że przedsiębiorcy często popełniają charakterystyczne błędy przy rozliczaniu nadpłaty składki zdrowotnej. Najczęstszym błędem jest nieprawidłowe określenie skutków podatkowych zwrotu nadpłaty, szczególnie w przypadku zmiany formy opodatkowania między rokiem zapłaty składki a rokiem otrzymania zwrotu.

Kolejnym częstym błędem jest niewłaściwe zastosowanie zasad korekty kosztów podatkowych. Przedsiębiorcy często nie rozróżniają między korektą bieżącą a korektą wsteczną, co może prowadzić do nieprawidłowych rozliczeń podatkowych i ewentualnych konsekwencji ze strony organów podatkowych.

Istotnym problemem jest również brak właściwej dokumentacji operacji związanych ze składkami zdrowotnymi. Przedsiębiorcy często nie zachowują wszystkich dokumentów potwierdzających zapłatę składek, otrzymanie zwrotu czy zaliczenie nadpłaty na przyszłe okresy.

Najczęstsze błędy w rozliczaniu nadpłaty składki zdrowotnej:

• Nieprawidłowe określenie formy opodatkowania w momencie zapłaty składki
• Błędne zastosowanie limitów odliczeń składek zdrowotnych
• Pomijanie obowiązku korekty przy zmianie formy opodatkowania
• Nieprawidłowe rozliczenie zwrotu przy różnych formach opodatkowania
• Brak właściwej dokumentacji operacji związanych ze składkami

Aby uniknąć tych błędów, warto skorzystać z pomocy doradcy podatkowego, szczególnie w skomplikowanych przypadkach obejmujących zmianę formy opodatkowania czy przekroczenie limitów odliczeń. Regularne szkolenia z zakresu przepisów podatkowych również pomagają w uniknięciu najczęstszych pomyłek.

Przedsiębiorca opodatkowany podatkiem liniowym w 2024 roku nadpłacił składki zdrowotne w wysokości 2000 złotych, zaliczając je do kosztów podatkowych. W 2025 roku zmienił formę opodatkowania na ryczałt i otrzymał zwrot nadpłaty. Zgodnie z przepisami powinien dokonać korekty zeznania za 2024 rok, pomniejszając koszty o otrzymaną kwotę zwrotu, niezależnie od zmiany formy opodatkowania w 2025 roku.

Najczęstsze pytania

Nie, korekta kosztów podatkowych jest wymagana tylko w przypadku przedsiębiorców opodatkowanych podatkiem liniowym, którzy zaliczyli składkę do kosztów i następnie otrzymali jej zwrot. Dla pozostałych form opodatkowania nadpłata nie wpływa na koszty podatkowe lub wymaga innych działań, jak doliczenie do przychodów w przypadku ryczałtu.

W przypadku niezłożenia wniosku o zwrot w terminie do 2 czerwca 2025 roku, przy jednoczesnym braku zaległości na koncie ZUS, kwota nadpłaty zostanie automatycznie zaliczona na poczet zaległych lub bieżących składek. Taka sytuacja nie generuje konieczności korekty kosztów podatkowych.

Przy zmianie formy opodatkowania między rokiem zapłaty składki a rokiem otrzymania zwrotu, korekta dotyczy roku, w którym pierwotnie ujęto składkę w kosztach podatkowych. Oznacza to korektę zeznania za rok zapłaty składki, niezależnie od formy opodatkowania obowiązującej w roku otrzymania zwrotu.

Nie, zgodnie z przepisami składki zdrowotne mogą pomniejszać przychody ryczałtowca tylko wtedy, gdy nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Otrzymanie zwrotu eliminuje możliwość odliczenia i dodatkowo wymaga doliczenia zwróconej kwoty do przychodów w roku otrzymania zwrotu.

Należy zachować deklarację ZUS DRA, wniosek o zwrot nadpłaty lub dokumenty potwierdzające zaliczenie na przyszłe składki, potwierdzenia otrzymania zwrotu oraz wszystkie dokumenty księgowe związane z korektami w rozliczeniach podatkowych. Dokumentacja powinna być przechowywana przez okres przedawnienia zobowiązań podatkowych.