Świadczenie 800+ a rozliczenie PIT - kompletny przewodnik

Świadczenie 800+ a rozliczenie PIT - kompletny przewodnik

Świadczenie wychowawcze, powszechnie nazywane 800+, budzi wiele pytań wśród rodziców i opiekunów, szczególnie w kontekście rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Czy kwota otrzymywana miesięcznie na dziecko stanowi przychód podlegający opodatkowaniu? Czy należy ją wykazywać w rocznym zeznaniu podatkowym? Te pytania nabierają szczególnej wagi podczas składania deklaracji PIT, gdy podatnicy zastanawiają się nad prawidłowym rozliczeniem wszystkich otrzymanych w roku podatkowym świadczeń.

Program 800+ został wprowadzony na mocy ustawy z dnia 11 lutego 2016 roku o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci i od tego czasu stanowi znaczące wsparcie finansowe dla polskich rodzin. Miesięczna kwota 800 złotych wypłacana na każde dziecko do ukończenia 18 roku życia ma na celu częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem, opieką oraz zaspokojeniem podstawowych potrzeb życiowych najmłodszych. Jednak status podatkowy tego świadczenia pozostaje dla wielu beneficjentów niejasny.

W kontekście przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, każda kwota otrzymana przez podatnika może potencjalnie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu. Dlatego też zrozumienie zasad dotyczących świadczenia wychowawczego w kontekście PIT jest kluczowe dla prawidłowego wywiązania się z obowiązków podatkowych. Niniejszy przewodnik szczegółowo omawia wszystkie aspekty podatkowe związane ze świadczeniem 800+, od jego klasyfikacji jako przychodu, przez zastosowane zwolnienia, aż po obowiązki sprawozdawcze w rocznym zeznaniu podatkowym.

Podstawy prawne świadczenia wychowawczego 800+

Świadczenie wychowawcze, potocznie określane jako 800+, funkcjonuje w polskim systemie prawnym na podstawie ustawy z dnia 11 lutego 2016 roku o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Ten akt prawny szczegółowo definiuje cele, zasady przyznawania oraz wysokość świadczenia, które stanowi jeden z najważniejszych instrumentów polityki prorodzinnej w Polsce.

Zgodnie z art. 4 ust. 1-2 wspomnianej ustawy, głównym celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. To szerokie ujęcie celu świadczenia podkreśla jego charakter wspierający funkcjonowanie rodzin oraz zapewnienie dzieciom odpowiednich warunków rozwoju.

Katalog osób uprawnionych do otrzymywania świadczenia wychowawczego jest szeroki i obejmuje różne formy sprawowania opieki nad dzieckiem. Świadczenie przysługuje przede wszystkim matce albo ojcu, pod warunkiem że dziecko wspólnie z nimi zamieszkuje i pozostaje na ich utrzymaniu. Regulacja uwzględnia również sytuacje szczególne, takie jak opieka naprzemienną sprawowaną przez rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub rozłączeniu.

Oprócz rodziców biologicznych, prawo do świadczenia mają również opiekunowie faktyczni dziecka, jeżeli dziecko wspólnie z nimi zamieszkuje i pozostaje na ich utrzymaniu. Ustawa przewiduje także możliwość otrzymywania świadczenia przez opiekunów prawnych dziecka, co zapewnia ochronę dzieci znajdujących się pod opieką prawną.

W przypadkach szczególnych, gdy dziecko przebywa w instytucjonalnych formach opieki, prawo do świadczenia przysługuje dyrektorom odpowiednich placówek. Dotyczy to dyrektorów domów pomocy społecznej, rodzin zastępczych, osób prowadzących rodzinne domy dziecka, dyrektorów placówek opiekuńczo-wychowawczych, regionalnych placówek opiekuńczo-terapeutycznych oraz interwencyjnych ośrodków preadopcyjnych.

Mechanizm obliczania świadczenia za niepełne miesiące został szczegółowo uregulowany w ustawie. W przypadku urodzenia dziecka lub ukończenia przez nie 18 roku życia, kwotę świadczenia za niepełny miesiąc oblicza się proporcjonalnie. Procedura polega na podzieleniu kwoty 800 złotych przez liczbę wszystkich dni kalendarzowych w danym miesiącu, a następnie pomnożeniu otrzymanej kwoty przez liczbę dni, za które świadczenie rzeczywiście przysługuje. Tak obliczoną kwotę zaokrągla się do 10 groszy w górę, co zapewnia precyzyjne naliczenie należnego świadczenia.

Świadczenie 800+ jako przychód w podatku PIT

Kwestia klasyfikacji świadczenia wychowawczego w kontekście przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga szczegółowej analizy odpowiednich regulacji prawnych. Zgodnie z fundamentalną zasadą wyrażoną w art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodem podlegającym opodatkowaniu są co do zasady wszystkie kwoty otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika, niezależnie od ich źródła czy charakteru.

W świetle tej ogólnej definicji, świadczenie wychowawcze w wysokości 800 złotych miesięcznie niewątpliwie stanowi kwotę otrzymaną przez podatnika, co formalnie kwalifikuje je jako przychód w rozumieniu przepisów podatkowych. Jednak sama klasyfikacja jako przychodu nie przesądza jeszcze o obowiązku opodatkowania, gdyż ustawa o PIT przewiduje szereg zwolnień i wyłączeń od opodatkowania.

Dla prawidłowego zakwalifikowania świadczenia wychowawczego kluczowe znaczenie ma określenie właściwego źródła przychodów. Ustawa o PIT w art. 10 ust. 1 zawiera katalog źródeł przychodów, w którym punkt 9 wskazuje na "inne źródła". To szerokie ujęcie obejmuje przychody, które nie mieszczą się w pozostałych, bardziej szczegółowych kategoriach źródeł przychodów.

Art. 20 ust. 1 ustawy o PIT szczegółowo wymienia różne rodzaje przychodów z innych źródeł, w tym między innymi zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje i subwencje, dopłaty, nagrody oraz inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w innych artykułach ustawy.

Chociaż świadczenie wychowawcze nie zostało wprost wymienione w tym katalogu, użycie sformułowania "w szczególności" jednoznacznie wskazuje na otwarty charakter tej kategorii. W konsekwencji, świadczenie 800+ można zakwalifikować jako przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

Istotne jest również to, że klasyfikacja świadczenia wychowawczego jako przychodu podatkowego wynika z jego charakteru ekonomicznego. Stanowi ono bowiem świadczenie pieniężne otrzymywane przez podatnika od podmiotu publicznego, które zwiększa jego możliwości finansowe i może być wykorzystane na pokrycie różnych wydatków związanych z utrzymaniem i wychowaniem dziecka.

• Świadczenie 800+ stanowi kwotę otrzymaną przez podatnika w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT
• Kwalifikuje się jako przychód z innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT
• Katalog przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i obejmuje różne świadczenia społeczne
• Charakteryzuje się nieodpłatnym przekazaniem środków pieniężnych od podmiotu publicznego
• Zwiększa możliwości finansowe podatnika i może być przeznaczone na różne cele związane z dzieckiem

Zwolnienie podatkowe dla świadczenia wychowawczego

Mimo że świadczenie wychowawcze stanowi przychód podatkowy, kluczowe znaczenie dla jego opodatkowania ma zastosowanie odpowiedniego zwolnienia podatkowego. Ustawodawca, uznając społeczny charakter świadczenia oraz jego cel wspierania rodzin w wychowywaniu dzieci, przewidział całkowite zwolnienie od podatku dochodowego dla tego typu świadczeń.

Podstawą prawną zwolnienia świadczenia 800+ od podatku dochodowego jest art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Ten przepis w sposób wyczerpujący wymienia różne kategorie świadczeń społecznych, które są wolne od podatku dochodowego, w tym świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Katalog zwolnień określony w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT obejmuje szeroki zakres świadczeń o charakterze społecznym i rodzinnym. Oprócz świadczenia wychowawczego, zwolnieniu podlegają również świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe.

To szerokie ujęcie zwolnień podatkowych dla świadczeń społecznych odzwierciedla politykę państwa ukierunkowaną na wspieranie rodzin oraz nieobciążanie dodatkowymi podatkami środków przeznaczonych na opiekę nad dziećmi i osobami wymagającymi szczególnej troski. Ustawodawca uznał, że tego typu świadczenia mają charakter kompensacyjny i wspierający, a nie stanowią źródła dochodu w tradycyjnym rozumieniu.

Zwolnienie podatkowe dla świadczenia wychowawczego ma charakter bezwzględny i automatyczny. Oznacza to, że nie wymaga spełnienia dodatkowych warunków, złożenia wniosków czy innych formalności ze strony beneficjenta. Wystarczające jest samo otrzymywanie świadczenia na podstawie przepisów ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, aby automatycznie skorzystać ze zwolnienia podatkowego.

Warto podkreślić, że zwolnienie podatkowe dotyczy wyłącznie świadczenia wychowawczego otrzymywanego bezpośrednio na podstawie ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. W przypadku innych form wsparcia finansowego dla rodzin, które nie są uregulowane tą ustawą, konieczne jest każdorazowe sprawdzenie, czy korzystają one z analogicznego zwolnienia podatkowego na podstawie innych przepisów.

Praktyczne znaczenie zwolnienia podatkowego jest bardzo istotne dla budżetów rodzinnych. Dzięki temu rozwiązaniu, pełna kwota 800 złotych miesicznie trafia bezpośrednio do dysponenta bez konieczności potrącania podatku dochodowego. W skali roku oznacza to oszczędność podatkową, która przy standardowych stawkach PIT mogłaby wynosić kilkaset złotych na każde dziecko.

Zasady wykazywania w rocznym zeznaniu podatkowym

Kwestia obowiązku wykazywania świadczenia wychowawczego w rocznym zeznaniu podatkowym PIT wymaga szczegółowej analizy przepisów regulujących zakres informacji, które podatnik jest zobowiązany przedstawić organom podatkowym. Podstawowe znaczenie mają tu regulacje określające, jakie dochody podlegają wykazaniu w zeznaniu oraz jakie są wyjątki od tego obowiązku.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w roku podatkowym. Zeznanie to należy złożyć w terminie od 15 lutego do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, przy czym zeznania złożone przed początkiem tego terminu uznaje się za złożone 15 lutego.

Kluczowe dla zrozumienia obowiązków związanych z wykazywaniem świadczenia 800+ jest ustalenie, jakie dochody podlegają opodatkowaniu i tym samym wykazaniu w zeznaniu. Art. 9 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z powyższej regulacji wynika jednoznacznie, że w zeznaniu rocznym należy wykazywać wyłącznie dochody podlegające opodatkowaniu. Dochody zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ustawy o PIT zostały w sposób wyraźny wyłączone z katalogu dochodów podlegających opodatkowaniu, a tym samym nie wymagają wykazania w zeznaniu podatkowym.

Ponieważ świadczenie wychowawcze korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, nie podlega ono wykazaniu w rocznym zeznaniu podatkowym. Ta zasada ma charakter bezwzględny i dotyczy wszystkich beneficjentów świadczenia, niezależnie od wysokości ich innych dochodów czy sposobu rozliczania podatku.

Praktyczne konsekwencje tej regulacji są znaczące dla podatników otrzymujących świadczenie 800+. Oznacza to bowiem, że podczas wypełniania zeznania rocznego PIT nie muszą oni uwzględniać otrzymanych w ciągu roku kwot świadczenia wychowawczego. Nie ma obowiązku wykazywania tych kwot w żadnej części zeznania, ani jako przychodu, ani jako dochodu zwolnionego od podatku.

Warto zwrócić uwagę, że różne formularze zeznań podatkowych (PIT-36, PIT-37, PIT-28 itp.) nie zawierają dedykowanych pól do wpisywania kwot świadczenia wychowawczego. Jest to konsekwencja braku obowiązku wykazywania tego świadczenia, a jednocześnie potwierdzenie, że ustawodawca konsekwentnie traktuje to świadczenie jako niepodlegające procedurze rozliczenia podatkowego.

Należy jednak pamiętać, że zwolnienie od wykazywania w zeznaniu dotyczy wyłącznie świadczenia wychowawczego otrzymywanego na podstawie ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Inne świadczenia społeczne czy rodzinne mogą podlegać odmiennym zasadom, dlatego zawsze należy sprawdzać ich status podatkowy indywidualnie.

1. Sprawdź czy otrzymujesz świadczenie na podstawie ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci
2. Zweryfikuj że świadczenie dotyczy dziecka do 18 roku życia w wysokości 800 zł miesięcznie
3. Potwierdź że świadczenie jest wypłacane przez właściwy organ zgodnie z przepisami
4. Upewnij się że nie otrzymujesz innych świadczeń o podobnym charakterze wymagających odrębnego traktowania
5. Pomiń świadczenie 800+ podczas wypełniania zeznania rocznego PIT
6. Nie wykazuj kwot świadczenia w żadnej części formularza podatkowego
7. Zachowaj dokumentację świadczenia dla celów innych niż rozliczenie PIT

Praktyczne aspekty i najczęstsze błędy

W praktyce stosowania przepisów dotyczących świadczenia wychowawczego w kontekście podatku dochodowego pojawiają się różne wątpliwości i błędy, które warto omówić szczegółowo. Znajomość tych zagadnień pozwala uniknąć niepotrzebnych komplikacji podczas rozliczania podatku oraz zapewnia prawidłowe wypełnienie obowiązków podatkowych.

Jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez podatników jest niepotrzebne wykazywanie świadczenia 800+ w zeznaniu rocznym PIT. Zdarza się, że podatnicy, kierując się nadmierną ostrożnością lub niepewnością co do przepisów, wpisują otrzymane kwoty świadczenia w różnych częściach zeznania podatkowego. Takie działanie jest nieprawidłowe i może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji w rozliczeniu.

Inny częsty problem dotyczy sytuacji, gdy podatnik otrzymuje różne świadczenia społeczne jednocześnie. W takich przypadkach może dojść do pomylenia zasad dotyczących poszczególnych świadczeń. Podczas gdy świadczenie 800+ jest całkowicie zwolnione od podatku i nie wymaga wykazywania, inne świadczenia mogą podlegać odmiennym regulacjom podatkowym.

Szczególną uwagę należy zwrócić na sytuacje, gdy świadczenie wychowawcze otrzymuje więcej niż jedna osoba w rodzinie. W przypadku opieki naprzemiennej, gdy obydwoje rodzice otrzymują po 400 złotych miesięcznie, każdy z nich korzysta ze zwolnienia podatkowego od swojej części świadczenia. Nie ma konieczności koordynowania rozliczeń podatkowych między rodzicami w tym zakresie.

Problemy mogą również wystąpić w sytuacjach granicznych, takich jak zmiana uprawnionego do świadczenia w ciągu roku podatkowego. Na przykład, gdy opieka nad dzieckiem przechodzi z jednej osoby na drugą, obie osoby korzystają ze zwolnienia podatkowego od kwot otrzymanych w okresie, gdy były uprawnione do świadczenia.

Warto również zwrócić uwagę na kwestie dokumentacyjne. Chociaż świadczenie 800+ nie wymaga wykazywania w zeznaniu podatkowym, podatnicy powinni zachować dokumentację dotyczącą otrzymywania świadczenia. Może ona być potrzebna w przypadku kontroli podatkowej lub innych postępowań administracyjnych, choć nie w kontekście rozliczenia PIT.

Kolejną kwestią wartą omówienia jest sytuacja podatników prowadzących działalność gospodarczą. Otrzymywanie świadczenia 800+ nie ma wpływu na rozliczenie podatku od działalności gospodarczej, niezależnie od wybranej formy opodatkowania. Świadczenie nie jest związane z prowadzoną działalnością i nie wpływa na wysokość dochodów z tej działalności.

W kontekście podatników rozliczających się wspólnie z małżonkiem, świadczenie 800+ otrzymywane przez jednego z małżonków korzysta ze zwolnienia podatkowego niezależnie od formy rozliczenia. Nie ma znaczenia, czy małżonkowie składają wspólne zeznanie czy rozliczają się oddzielnie - w obu przypadkach świadczenie nie podlega opodatkowaniu ani wykazaniu.

Porównanie z innymi świadczeniami społecznymi

Dla pełnego zrozumienia statusu podatkowego świadczenia wychowawczego warto porównać je z innymi świadczeniami społecznymi funkcjonującymi w polskim systemie prawnym. Takie porównanie pozwala lepiej zrozumieć logikę ustawodawcy oraz zasady konstruowania zwolnień podatkowych dla różnych form wsparcia społecznego.

Świadczenia rodzinne, które są regulowane odrębną ustawą o świadczeniach rodzinnych, również korzystają ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Do tej kategorii należą między innymi zasiłek rodzinny wraz z dodatkami, zasiłek pielęgnacyjny, świadczenie pielęgnacyjne oraz specjalny zasiłek opiekuńczy. Wszystkie te świadczenia, podobnie jak 800+, nie podlegają opodatkowaniu ani wykazaniu w zeznaniu rocznym.

Dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, wprost wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, również korzystają z pełnego zwolnienia podatkowego. Te świadczenia mają często charakter długoterminowy i są przeznaczone na pokrycie szczególnych potrzeb związanych z opieką nad dziećmi czy osobami wymagającymi stałej opieki.

Zasiłki dla opiekunów, otrzymywane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, stanowią kolejną kategorię świadczeń zwolnionych od podatku. Te zasiłki są przeznaczone dla osób sprawujących opiekę nad osobami wymagającymi szczególnej troski i mają charakter kompensacyjny za rezygnację z aktywności zawodowej.

Świadczenia pieniężne otrzymywane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów również korzystają ze zwolnienia podatkowego. Te świadczenia mają charakter zastępczy wobec alimentów, które nie mogą być wyegzekwowane od zobowiązanego, i służą zabezpieczeniu podstawowych potrzeb dziecka.

Zasiłki porodowe, otrzymywane na podstawie różnych przepisów, również nie podlegają opodatkowaniu. Te jednorazowe świadczenia są przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z porodem i pierwszymi potrzebami noworodka.

Interesujące jest porównanie świadczenia 800+ z innymi formami wsparcia, które nie korzystają z tak szerokiego zwolnienia podatkowego. Na przykład, stypendia, choć wymienione w art. 20 ust. 1 jako przychody z innych źródeł, mogą podlegać opodatkowaniu w zależności od ich charakteru i podstawy prawnej przyznania.

Warto również zwrócić uwagę na świadczenia z ubezpieczenia społecznego, takie jak zasiłki chorobowe, macierzyńskie czy wyrównawcze. Te świadczenia, choć również mają charakter społeczny, podlegają odmiennym zasadom podatkowym i mogą być opodatkowane według ogólnych zasad PIT.

Emerytury i renty, będące świadczeniami długoterminowymi z systemu ubezpieczeń społecznych, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, choć korzystają z określonych ulg podatkowych, takich jak kwota wolna od podatku dla emerytów i rencistów.

Praktyczne znaczenie tych różnic jest istotne dla podatników otrzymujących różne rodzaje świadczeń jednocześnie. Konieczne jest indywidualne sprawdzenie statusu podatkowego każdego otrzymywanego świadczenia, gdyż nie wszystkie korzystają z takiego samego traktowania jak świadczenie 800+.

Rodzina otrzymuje jednocześnie świadczenie 800+ na dwoje dzieci, zasiłek rodzinny z dodatkami oraz świadczenie pielęgnacyjne na dziecko niepełnosprawne. Wszystkie te świadczenia korzystają ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, co oznacza że żadne z nich nie wymaga wykazania w zeznaniu rocznym PIT.

Najczęstsze pytania

Nie, świadczenie wychowawcze 800+ korzysta z całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT. Oznacza to, że cała kwota 800 złotych miesięcznie trafia do beneficjenta bez potrącania jakiegokolwiek podatku.

Nie, świadczenie wychowawcze nie podlega wykazaniu w zeznaniu rocznym PIT. Ponieważ korzysta ze zwolnienia podatkowego, nie jest uwzględniane w dochodach podlegających opodatkowaniu i nie wymaga wpisywania w żadnej części formularza podatkowego.

W przypadku opieki naprzemiennej każdy z rodziców otrzymuje połowę świadczenia, czyli 400 złotych miesięcznie. Obydwie kwoty korzystają ze zwolnienia podatkowego, a każdy z rodziców rozlicza się indywidualnie bez konieczności wykazywania swojej części świadczenia w zeznaniu PIT.

Nie, świadczenie wychowawcze nie ma żadnego wpływu na rozliczenie podatku od prowadzonej działalności gospodarczej. Jest to świadczenie osobiste, niezwiązane z działalnością, które korzysta z niezależnego zwolnienia podatkowego i nie wpływa na wysokość dochodów z działalności.

Chociaż świadczenie nie wymaga wykazywania w zeznaniu podatkowym, warto zachować dokumentację jego otrzymywania. Może być ona przydatna w przypadku ewentualnych wątpliwości organów podatkowych lub potrzeby potwierdzenia uprawnień do zwolnienia, choć nie jest wymagana do załączenia do zeznania PIT.

Nie, zasady podatkowe dotyczące świadczenia wychowawczego są identyczne niezależnie od tego, czy małżonkowie rozliczają się wspólnie czy oddzielnie. W obu przypadkach świadczenie korzysta z pełnego zwolnienia podatkowego i nie wymaga wykazywania w zeznaniu.

Nie, zwolnienie podatkowe dla świadczenia wychowawczego ma charakter bezwzględny i nie zależy od wysokości innych dochodów podatnika. Niezależnie od tego, ile podatnik zarabia z innych źródeł, świadczenie 800+ zawsze korzysta z pełnego zwolnienia od podatku dochodowego.

Każda osoba uprawniona do świadczenia korzysta ze zwolnienia podatkowego od kwot otrzymanych w okresie swojego uprawnienia. Nie ma konieczności koordynowania rozliczeń między różnymi uprawnionymi - każdy z nich indywidualnie nie wykazuje otrzymanych kwot w swoim zeznaniu podatkowym.